สิ่งที่หลายคนในตะวันตกมองว่าเป็นสัตว์ที่เลวทรามและเลวทราม อ้างอิงจาก Prosek ซึ่งเป็นปลาที่ลึกลับที่สุดในโลก (ใช่ แม้ว่ามักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นงู แต่ปลาไหลก็คือปลา) พวกมันสามารถมีชีวิตอยู่ได้หนึ่งศตวรรษ พวกมันใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในน้ำจืด แต่ต้องกลับไปสู่ทะเลเพื่อวางไข่ และพวกมันสามารถเดินทางได้ถึงหนึ่งในสี่ของโลก เพื่อทำการวางไข่นั้นปลาไหล: การสำรวจจากนิวซีแลนด์สู่ซาร์กัสโซ ของปลาที่ลึกลับที่สุดในโลก โดย เจมส์ โพรเสก
ในเรื่องราวที่น่าดึงดูดใจ Prosek นำผู้อ่านไปสู่โลกแห่งวิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม
และการทำอาหารของปลาไหล ในแปซิฟิกใต้ ปลาไหลมีบทบาทสำคัญในตำนานการทรงสร้าง แม้แต่ครอบครัวบางครอบครัวก็สักการะบูชาบนเกาะเล็กๆ แห่งหนึ่ง ในขณะที่นักประวัติศาสตร์ยังคงถกเถียงกันอยู่ว่าผู้แสวงบุญกินไก่งวงในวันขอบคุณพระเจ้าครั้งแรกหรือไม่ เรื่องราวในยุคนั้นบ่งชี้ว่าชนพื้นเมืองอเมริกันสอนชาวอาณานิคมที่หิวโหยให้หาปลาไหล
แม้ว่าตอนนี้ส่วนใหญ่จะหลีกเลี่ยงในฝั่งตะวันตก แต่เนื้อเนยหวานของปลาไหลนั้นได้รับการยกย่องอย่างสูงในเอเชีย ทั่วโลก ปลาไหลน้ำจืดสร้างรายได้หลายพันล้านดอลลาร์และคิดเป็น 1 ใน 8 ของการผลิตการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วโลก
ในรูปแบบหนังสือท่องเที่ยวมากกว่าหนังสือ Prosek ยังเล่าถึงเรื่องราวของผู้คนที่ชีวิตผูกติดกับปลาไหลอย่างแนบเนียน ได้แก่ ชาวเมารีแห่งนิวซีแลนด์ที่นับถือปลาไหลในฐานะผู้พิทักษ์ ชาวนิวยอร์กนอกรีตที่ดักจับปลาไหลโดยใช้วิธีการดั้งเดิม และนักวิทยาศาสตร์ที่หมุนรอบ ทะเลเพื่อค้นหาแหล่งวางไข่ที่ไม่รู้จัก
Prosek ช่วยให้ผู้อ่านรู้สึกซาบซึ้งกับปลาไหลซึ่งจำนวนประชากรลดลงอย่างรวดเร็ว
นอกจากการจับปลามากเกินไปแล้ว ปลาไหลยังต้องเผชิญกับความเสื่อมโทรมของแหล่งที่อยู่อาศัยและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ แต่ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดอาจเป็นเขื่อนขนาดมหึมาที่กั้นไม่ให้ปลาไหลมุ่งหน้าไปยังต้นน้ำเพื่อเติบโตเต็มที่หรือออกสู่ทะเลเพื่อผสมพันธุ์
เรื่องจริง: นักประพันธ์คนหนึ่งตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งและหยิบหนังสือพิมพ์ไปจากหน้าประตูบ้านของเขาเพียงเพื่อจะพบว่าคำที่ดูเหมือนจะเขียนด้วยสคริปต์ที่อ่านไม่เข้าใจ บางทีอาจเป็นภาษาซีริลลิก เขาสงสัยว่าเป็นเรื่องตลกที่นำไปใช้ได้จริง แต่ในไม่ช้าก็ตระหนักว่าเขาสูญเสียความสามารถในการอ่าน นักประพันธ์พบว่าเขายังคงเขียนได้ แต่ไม่สามารถตรวจทานสิ่งที่เขาเพิ่งตั้งไว้ได้ ด้วยความมุ่งมั่น เขาจึงหาวิธีที่จะผลิตนวนิยายอีกเรื่องหนึ่ง
ดวงตาแห่งจิตใจ โดย OLIVER SACKS
ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขา Sacks นักประสาทวิทยา ได้สำรวจการสูญเสียการรับรู้ทางสายตาประเภทต่างๆ รวมถึงตัวอย่างในชีวิตจริงของสภาพที่เรียกว่า alexia และวิธีที่ผู้คนชดเชยมัน
เช่นเดียวกับหนังสือเล่มก่อนๆ ของเขา Sacks เชี่ยวชาญในการติดตามกรณีศึกษาที่น่าสนใจ เขาบรรยายถึงนักเปียโนคอนเสิร์ตคนหนึ่งซึ่งนั่งเล่นคอนแชร์โตของโมสาร์ทต่อหน้าผู้ชม แต่เช่นเดียวกับนักประพันธ์ เธอพบว่าโน้ตเพลงนั้นจำไม่ได้ เธอเล่นมันจากความทรงจำ เมื่อหลายเดือนผ่านไป สิ่งของต่างๆ ดูเหมือนจะซ่อนตัวอยู่ในสายตา แต่เธอยังคงสามารถเล่นเปียโนได้หลายปี
แนะนำ : เคล็ดลับต่างๆ | เว็บรวมวิธีต่างๆ How to | จัดอันดับซีรีย์ | รีวิวครีม
